Stel je voor: je zit lekker onderuitgezakt op de bank, de kinderen liggen eindelijk in bed, en je bent klaar om jezelf te trakteren op wat onvervalste Netflix-tijd. Wat kies je? Een romantische komedie waarin de grootste uitdaging is of de hoofdpersoon haar ware liefde vindt voor het einde van de film? Of duik je in het leven van een vrouw die zelfs Pablo Escobar de stuipen op het lijf joeg? 

Als je nu denkt: “Eh, optie twee, alsjeblieft!”, dan heb ik goed nieuws voor je. Maak kennis met “Griselda”, de nieuwste miniserie op Netflix van het team achter Narcos, waarin Sofía Vergara (ja, die van Modern Family) schittert als de beruchte drugsbarones Griselda Blanco, oftewel de Cocaine Godmother.

Gebaseerd op het echte verhaal

Het verhaal begint in 1978, als Griselda, gewond en vastberaden, samen met haar drie zoons haar drugsdealende man in Medellín, Colombia, ontvlucht om een nieuw leven te beginnen in Miami, Florida. Met een kilo ongesneden cocaïne in haar tas (want een moeder moet toch voor haar kroost zorgen), belooft ze haar vriendin Carmen, die haar onderdak biedt, dat ze de cartelwereld achter zich laat. Maar ja, de verleiding van het grote geld is net iets te groot.

Meer dan Alleen Amusement

Natuurlijk neemt de serie het niet zo nauw met de werkelijkheid van Griselda’s leven, maar eerlijk gezegd, na een paar minuten maakt dat je geen moer meer uit. Waar Narcos een somber, gruizig verslag was van de opkomst en ondergang van Escobar, daar is “Griselda” gestileerde pulp semi-fictie die net aan de goede kant van flitsend valt. 

En ondanks de verschrikkelijke ellende en vernietiging die Griselda en haar handlangers veroorzaken, is het op de een of andere manier de meest vermakelijke chaos die je je kunt voorstellen.

Een Vrouw in een Mannenwereld

De vroege afleveringen suggereren dat de serie misschien meer wordt dan alleen maar amusement. De misogynie en seksisme die Griselda tegenkomt terwijl ze probeert haar blokje cocaïne te verkopen, worden subtiel neergezet als krachten die tegen haar werken – en soms, dankzij de lage verwachtingen van mannen, in haar voordeel.

Vergara levert niet alleen een stormachtige prestatie, maar toont ook hoe vroege traumatische ervaringen een overlevingsinstinct kunnen aanscherpen en eventuele latente neigingen tot geweld kunnen omvormen tot iets echt moorddadigs en genadeloos.

Conclusie: Een Must-See Serie

Maar net als je denkt dat “Griselda” zich gaat onderscheiden van Narcos en alle andere drugskartelfilms en -series, verliest het zich in spektakelstukken en de buitengewone gruweldaden die Griselda, net als elke kartelbaas, begaat in haar streven naar macht. Het verhaal van haar snelle opkomst en ondergang volgt alle bekende patronen en levert niets nieuws op. 

Toch blijft “Griselda” enorm genieten, goed getimed en prachtig om naar te kijken. Er is geen zwakke schakel in de cast en de serie dient als een welverdiend podium voor alles wat Vergara kan. Het herinnert ons eraan dat castingdirectors en kijkers ook hun vooroordelen hebben, hun vastgestelde verwachtingen van vrouwen en van komische acteurs (en vooral van mooie), en dat het een vreugde kan zijn om die omvergeworpen te zien worden – zelfs als daarbij veel bh’s moeten sneuvelen en veel mensen bloederig aan hun einde moeten komen.

Dus, als je klaar bent voor een avondje meeslepend drama met een vleugje zwarte humor, zet dan “Griselda” op je kijklijst. Het is een rit die je niet wilt missen – geloof me.